----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Day unknown
ไดอารี่ที่รัก วันนี้เป็นวันที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ที่ผมต้องมาช่วยงานเทศกาลของหมู่บ้าน เป็นเวลา30ชั่วโมงเข้าไปแล้วและมันก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จในเร็วๆนี้ แม่สาวหัวเหล็กบอกว่าเป็นว่ามันเป็นงานEZ สบายๆ สบายพ่-ง ถ้าทำต่อไปอีกคงได้ไปทัวร์ห้องICUแบบไม่ฟรีแน่ๆ
แต่ว่านะ...
สนุกมากเลยล่ะ555 สงสัยแต่ก่อนเป็นโรงงานผลิตเรดบูลพ่วงกับฟาร์มพืชตะลุยจักรวาล ทุกคนอึด ถึก ทน ยิ้มมันทั้งวัน ยิ้มกันเป็นกิจวัตร ยิ้มได้ทุกสถานการณ์ ตกน้ำ ตกกะได ตกรถ บ้านไฟไหม้ ซุ้มโดนลมพัดปลิว หิวจนแทบจะแทะเนื้อตัวเองกินก็ยังยิ้ม
ไม่แน่ว่านายกฯคนก่อนน่าจะเป็นมิสเตอร์บีนหรือบ็อบ มาเลย์ประมาณนั้น แต่อย่างที่บอกอยู่ที่นี้สนุกจริงๆ
เรื่องของวันนี้ก็มีแค่นี้แหละ แวะเข้ามาบ่นเฉยๆ เดี๋ยวจะกลับไปทำงานต่อละ แล้วเจอกันนะซิลเวีย
ปล. ไอ้วิลมันคาบเอกสารตูไปแ-กอีกแล้ว ไอ้เจ้าสัตว์เอ้ย!!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าหนึ่งของไดอารี่ที่บันทึกเรื่องราวอันหน้าอัศจรรย์ของหัวหน้าก๊วนคนสร้างเมืองกับชาวบ้าน ความสุข ความโศกเศร้า ตวามสนุกสนาน หงาดเหงื่อที่พวกเขาได้สร้างมันมาด้วยกัน ความทรงจำอันอบอุ่นจะถูกบันทึกและส่งต่อไป ความแน่นแฟ้นจะยังคงอยู่ตลอดกาล
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น